Muhsin Reise Şiiri - Bedir Kuş

MUHSIN REİS’E

Kalbimizde bitip tükenmeyen acı,
ağlıyor ana,baba,kardeş,bacı,
yalvarışlar,yakarışlar,
gökyüzüyle buluşan dualar.
yine matem,yine göz yaşı.
Koca Reisimizi yitirdik
ciğerimiz şerha şerha
kan damlıyor yüreğimize.

Bir yıldız kaydı sessizce,
karlı dağlar
kucak açmıştı yağız yiğide.
Rahmet olup yağdı üzerine
kar taneleri.
Bembeyaz bir örtüye bürünmüştü,
seven dostlarına öyle görünmüştü.
Üzmüştü bizleri derinden Koca Reis.
vuslatına hasret çektiği,
Rabbine yürümüştü.
Ebed yolculuğunu
çıkarmamıştı hatırından,
lakin, ayrılığı ansızın olmuştu bizler için,
şimdi ağlıyoruz için için.
Anadolunun mert delikanlısıydı o,
halkın dertlerini dert edinmişti kendine,
milletinin çilesini yüklemişti yüreğine.
Derin cizgiler oluşmuştu
gülümseyen çehresinde,
acının,işkencenin ve zulmün
izleriydi bu cizgiler.
Işkenceler, zindanlar
yıldıramadı Koca Reisi.
O, hakikati haykırdı
zalimlerin kızarmaz yüzüne.
Fakat, hiç bir zaman
düşmanlarına bile duymadı öfke.

Bir bahar günü,
ömrünün baharında,
çok sevdiği
anadolu topraklarında,
uçtu kanat kanat
ölümsüz dünyaya.
Umarım muştulanmıştır kendisine
nurlar aleminde müjdeli bir hayat.
İçtenlikle sevdik seni
Ey Koca Reis!
İman yoldaşın,
Nebi şefaatçin,
cennet mekanın,
Fatihalar Yasinler
asil ruhuna ulaşsın. (Amin)
27.03.2009