İşitin ey Alperenler,
Vatan için can verenler,
Karlı dağlar, ey yarenler!
Muhsin Reis, şehit oldu.
Yandı ciğer, yandı ciğer,
Kebap oldu; Muhsin Reis,
Keş Dağı’nda şehit oldu.
Yusuf yüzlü gülümüzdü,
Yunus sözlü dilimizdi,
Al bayrakta alımızdı,
Tutunacak dalımızdı.
Yandı yürek, yandı yürek,
Türap oldu; Muhsin Reis,
Keş Dağı’nda şehit oldu.
Sen gideli yıllar ağlar,
Dağ başında yollar ağlar,
Boz bulanık seller ağlar,
Gözler ağlar, diller ağlar.
Yandı bağır, yandı bağır,
Harap oldu; Muhsin Reis,
Keş Dağı’nda şehit oldu.
Hakk adını anıyordu,
Can Ahmed’e yanıyordu,
Medine’ye kanıyordu,
Cümle Âlem tanıyordu.
Yandı gönül, yandı gönül,
Bitap oldu; Muhsin Reis,
Keş Dağı’nda şehit oldu.
Türk-İslam ülküsüydü,
Vatan millet türküsüydü,
Yağız atlar tutkusuydu,
Kahramanlık öyküsüydü.
Yandı yürek, yandı yürek,
Türap oldu; Muhsin Reis,
Keş Dağı’nda şehit oldu.
Sivas sana hep yâr oldu,
Soğuk zindan ağyar oldu,
Karlı dağlar mezar oldu,
Cennet sana gülzar oldu.
Yandı ciğer, yandı ciğer,
Kebap oldu; Muhsin Reis,
Keş Dağı’nda şehit oldu.
Kar tanesi olsam, derdin,
Ah, Mekke’ye düşsem, derdin!
Üşüyorum, yansam, derdin,
İslam için ölsem, derdin.
Yandı bağır, yandı bağır,
Harap oldu; Muhsin Reis,
Keş Dağı’nda şehit oldu.
Muhammed Erol
Muhammed Erol 2Kayıt Tarihi : 25.3.2021 13:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!