Muhsin Reis Şiiri - Ali Rıza Kaşıkcı

“Üşüyorum” dedin, yandı canımız,
Yüreklere konup göçtün be Reis…
Bembeyaz karlara aktı kanımız,
Kuş olup öteye, uçtun be Reis…

Aranmazdı elbet, davada sayı
Omzuna takmıştın, yıldızla ayı
Ecel şerbetini, bir mart ayı
Dağ zirvesinde içtin be Reis…

Sivas ellerinden bir yiğittin sen!
Anadolu sesli bir ağıttın sen!
Vatan şiirinde bir beyittin sen!
Adamlığa kapı açtın be Reis…

Fırıldak olmadın, dönmedin yoldan
Korkun mazlumdandı, korkmadın kuldan
Üstüne geldiler, sanki dört koldan
Göğsünü çileye, açtın be Reis…

Zindana attılar, “Allah var!” dedin.
Hedefte tuttular, “Allah var!” dedin.
Düşmana sattılar, “Allah yâr!” dedin.
Canda hakikati, seçtin be Reis…

Toprağa sen düştün, toprak ağladı
Çınarlar inledi, yaprak ağladı
Tabutuna yoldaş, bayrak ağladı
Meydandan “er” gibi geçtin be Reis…
Âlemden “bey” gibi göçtün be Reis…

Ali Rıza Kaşıkcı
#25Mart
#MuhsinYazıcıoğlu