İstanbul gaziosmanpaşa doğup Arnavutköy'de ayazma ilköğretim okulu ve ortaokulunu bitirip Hadımköy ibrahim özaydın 12 sınıf öğrencisi olarak hayatıma devam ediyorum.
yalan ile çevrili odamdayım
Aynalarla çevrili bir oda
Nereye baksam yalanı görüyorum
her şeye Körü körüne inanıyorum
her şeye okadar iyi bakıyorum ki
Kötüyle iyiyi ayırt edemez oldum
Susturulmuş Bir geceydi
Her zerresi Susturulmuş
Ay Sanki Son Gösterisine Hazırlanıyordu
Bütün Işıklar Çevresinde Toplanmış
bu gösteriyi bekliyordu
Gözlerim doldu
elimde bir gül vardı
seni bekliyordu
kalbimden çıktığında ellerim bomboş kaldı
Gitme dedim gittin bir daha gelmedin
en güzel yazılmış şiirimsin
en güzel gülen kadınımsın
ahir hayatımın en güzelisin
yazılmış şiirimsin
dünyamı renklendiren
Fakir tasviri yaptım
Ne tuvalimi kullandım ne fırçamı
Ne boyalarımı kullandım ne de mankeni
Sadece Kelimeler ve cümlelerle çizdiğim realist bir resmi canlandırdım
Fakirlik demek bol sıfırlı sayıları gormek istemektir
Günlerce saçmalamak istiyorum
Bağırmak,çağırmak sövmek istiyorum
Bunları Yapmak istiyorum
Ama sadece kendimi kandırıyorum
Neymiş efendim insanlar kolay bağlanırmış
Dünyaya ilk gözümü açtığımda ağlıyordum.
Şimdi arkamdan gelen kalleşce sözlere boyun eğiyorum
ilk yürüdüğüm günü hatırlıyorum
Yere o kadar sağlam basmıştım ki
Kendime o kadar güvenmiştim ki
Kimsenin beni bir daha boyun eğdiremeyeceğini düşünmüştüm.
Puslu havayı
Rüzgarlı havayı
yağmurlu havayı
Seninle soluduğum havayı seviyorum
Martıların uçuşmasını
Gökyüzüne bakıyorum Her gün
Gökyüzünde Yıldız Olmayı Hayal Ediyorum
Bir Gün sevilmeyi,Sevmeyi Hayal ediyorum
Bir Gün Mutlu Olmayı Hayal Ediyorum
Sen Hiç Gökyüzünde Kendini Aradın mı
İnsanlar ne garip varlık
Yapılan İyilik unutulur
Ama yapılan kötülük unutulmaz
Bir ateş misali Etrafı kaplar ve buna intikam der
Savaş ve barış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!