Vatan şairidir, adı
Yürek yürek Namık Kemal,
Kendini halka adadı
Bayrak bayrak Namık Kemal.
Canından çok sevdi yurdu
Ben en çok;
Derin izli bakışları
Aklı karalı gözleri isterim.
Ben en çok;
Olsa da olmasa da tanışları
Acı, tatlı birleşip bütünleşen bir sunu
lyi de kötü de söylenir oldu dilde
Belli bir sürecin işte göründü sonu
Anılar tomurcuğu çiçeklendi gönülde.
Kimi giderayak değer buldu içimizde
Ne denli övünse yine de çok az
Halebak, kültürkenti Lüleburgaz.
Ülke sevdalısı başından beri
Beş belde, otuz köy yerleşim yeri
Sulu sepken yağmur bir ayrı güzel
Dere dere sular olur azgın sel
Ahmak ıslatanı bilir misiniz?
Dolaş sokaklarda sen de dolaş gel.
Damla damla yağmur yüzüme vurur
İklim aynı, duygu benzer kardeşim
Bizim toprak özlem oldu, yâr oldu
Sıla ile gurbet şimdi özdeşim
Gönül neyi umdu, sonra ne buldu.
Eser m’ola serin yeli köyümün
Şimdilerde beynim depremsel nöbette
Tüm bedenim paramparça sensizlikte
Kara gecelerin soluğunda kemiğim, etim
Seninle özelmiş yaşamak bu kentte.
Yudumlarken kızıl kan şarabımızı
İnan ki ilk kez sensizliğimi farkettim.
Tarih tarih müzesine ne denir
Elması pek leziz güzel Amasya
Kirazın en hası burada yenir
Yeşilırmak boyu ezel Amasya.
Bir tarafta iki, karşıda tek dağ
Baş açık, yalın ayak dünyayı göre geldin
Urum’u, Şam’ı gezip hem sevdin hem sevildin
İnsana insan gibi, insanca yaklaşarak
Hakkı seven kul ile her an yüz yüze geldin.
Dün hamdın, bugün piştin yanarak, kavrularak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!