Yüreğimde bir çocuk yaşıyor hala...
İnadına hem de, geçen senelerin
Göbek bağı benliğimdedir
gönül kapılarını beklentisiz açtı yıllar boyu, her gülen yüze
kirli duyguları barındırmadı hiç güzel yüreğinde
bağışlanır saydı hep, her incitilişinde
alırlarken ellerinden yıllarını, yiterken güzel hayallerinde
dudaklarında tutuklu kaldı heceler, yutkundu... dedi ki “neyse”
Penceremin önünde, düşünüyorum...
Yeni doğmuş bir bebeğin saflığında
Bembeyaz bir örtü toprakta
Sanki;
Kötü duygular can çekişiyor kar altında
Korkuyorum...
Bir panik havası esiyor televizyonların haberlerinde!
Yine, dünyanın bilmem hangi köşesinde
Bir deprem daha olmuş bilmem, kaç şiddetinde?
Hiç kimse bilmez, haberleri bildiği kadar!
Her gün taşocakları patlar, yapayalnız yüreklerde!
Bulutlar karardı, gökyüzü delindi sanki
Camları yumrukluyor yağmur taneleri
Ben ise yeni bir yalnızlığa mahkum
Hem de bir dostun vedasının ertesi
Güz bahçemde pembe güller açmıştı, zamansız
Dost özlemi yakarken yüreğimi
Ben bilemem yaşadığımı, bilemem neş'eyi
Tatsızdır hayat, yalandır gülüşler
Yalandır bahtıma doğan güneşler
Bir dost; bağlasa beni
Bende senin gibiydim doğduğun gün,
Ağla bebeğim ağla...
Alın yazgım yoğruldu alnımda o gün,
Ağla bebeğim ağla...
İşte ben, işte göz yaşlarım,
Sonsuzdan gelip
Sonsuza uzanan
Bir caddedir hayat yolu
Bakımlıdır bazı kaldırımları
Taş topraktır bazıları
Gidişi olup dönüşü olmayan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!