Mühründeyim Şiiri - Serdar Karagöz

Her anı acıtacak gün ağarıyor
Ve derinlerde bi yerde hüznüm ağlıyor,
Öyle sarhoşum ki, öyle sıradanlaştı ki dünya,
Maviler siyaha, siyahlar acıya gülümsüyor,
Oysa umudu bekleyişin son perdesiydin,
Son demimsin, her durağımsın,
Yolların sonu sensiz görünmüyor…

Acıyor iliklerim, bir volkan patlayacak,
Yıkılacak duvarlar, ezilecek benliğim,
Hayatım kendi varlığına küsecek biliyorum,
Çare, evet çare gözlerinin mehtabında,
Çare parmaklarında,
Çare nazlı duruşunda…

Kahrolmak belki de cezam, mutlu olmaksa ne hakkım,
Ne de armağanım,
Öyle düşmanım ki kendime, öyle küfrediyorum dilime,
Ne ağlamak, seline yol olup getiriyor yârimi,
Ne de çığlıklarım.

Gör beni ne olur, yâre özlem sebebi sarhoşluğumun,
Yâre hasretden saçmalıklarım,
Sevmişim seni dahası var mı, bir adım ötesinde dünyanın,
Her adım yakınında sevdanın,
Kan revan bu sabah,
Bu sabah her şey uzak,
Her şey koyu,
Her şey acı…

Gör beni ne olur, yâre hasretten saçmalıklarım
Coşkum, tuhaflığım, özrüm, kabahatim yâre hasretten…

Görmesin gözlerim, konuşabilmek ise en son arzum,
İhaneti onlarda gördüm, onlarda yaşadım ifadesizliğimi,
Kaldı ki gözlerim vardı,
Aşkla yaşaran,
Damlasında sevdayı besleyen,
Kaldı ki, ellerim vardı,
Senli hücrelere temasında yanan, kavrulan, vücudunu süsleyen

Nefes alamıyorum sevdiğim,
Aldığımsa kalbe dem vurmuyor,
Yaşanırsa eğer sensiz, inancım yok o nefeslere,
Yaşanırsa sen çaremken çaresiz,
Ölüyorum sevdiğim,
Bir an düşünmeden ölüyorum…

Seviyorum seni,
Soğutma ellerimi mühür gözlüm,
Özlüyorum anla beni, affet beni…
Özlüyorum.
Ölüyorum sevdiğim,
Bir an düşünmeden ölüyorum.