Her susmama bir anlam yüklediğinde,inan konuşmama gerek kalmayacak....
Yine gece yine yalnızım
Başımda sevda alevleri
Sardı korkular çok yorgunum
Bitmeyen sevginin ateşi
Gel artık gel kollarıma
Durma artık sarıl boynuma
Birden coştu kalbim
Düşüncelerimi yazdı parmaklarım
Seni ne çok sevdiğimi,düşlediğimi
Yazsam sayfalar dolardı
Ama;
Pek vaktim yoktu...
Baharın cıvıltısı gibi başladı
Kışın ayazı gibi bitti
Çabuk ve sessiz...
Bu neydi biliyor musun?
Solan aşkımızın nağmeleri...
Sen orada ben burada
Hatıralar savrulmuş dört bir yana
Sen orada ben burada
Anılarla yüklüyüm anlasana
Anlamsız geliyor yaşam bana
Özlemim artıyor her yokluğunda
Masada bir kağıt....
Elimde bir kalem...
Zihnimde düşünceler...
Ve...
SEN...
O kara gözlerin
Bir zaman bana bakardı
O narin ellerin
Benim ellerimi tutardı
O kırmızı dudakların
Aşk fısıltıları ederdi
Seni gördüğüm o ilk geceyi
Mum ışığında yediğimiz yemeği
Mehtaptaki gezintiyi
Unutayım mı?
Geçtiğimiz yolları
Her dakika
Senden biraz daha uzaklaşıyorum
Ama;
Unutma ki,
Her saniyem
Senin hayalinle dopdolu...
Mutluluk bu mu sence
Karşılıklı sevme,anlayış
Aşk bu mu sence
Birkaç öpücük,birkaç fısıltı
Ayrılık bu mu sence
Beni bırakıp gitmen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!