geldi on bir ayın sultanı
hoş geldin şehri ramazan
kimse tanımaz aç yatanı
hoş geldin şehri ramazan
meydanlara çadırlar kuruldu
buğün kalemimden kan damlıyor
bilesinki hayırsız senin yüzünden
gözlerim sensizliğe yine ağlıyor
bilesinki hayırsız senin yüzünden
yürüdüğüm yollar bana yabancı
yıkma aşkın sarayını
gönül senden inçinir
üzme tendeki canını
canan senden inçinir
sözünü sakın tarta söyle
inanmıştım senin sözüne
beni sen karsa rezil ettin
bakamıyorum kimsenin yüzüne
beni sen karsa rezil ettin
nereden girdin sen kanıma
bu dünyada kısmetin
senin nasibin kadardır
ebedi gideceğin ahretin
yaptığır bebebin kadardır
gördüğün dünya senin
işçiler yürüyor
sabahın seherinde
gözlerinde uyku
omuzlarında çile ile yük
karanlık ıslak sokaklarda
koşarçasına yürüyorlar
dünyaya geldim gidiyorum
çiğnedim toprağı boşuna
bunu kendime soruyorum
hayatım bitmiş boşuna
kurudu bahçem bağım
gözlerindeki uyku firarda
gün doğmadan bedenleri
ayaklanmış
bir makine misali
hep aynı yolu yürür
yorğun ayakları
korktunuz yeşil ve mavinin
ahenkli uyumundan
düşman kesildiniz doğaya
rant uğruna katil oldunuz
bir parca huzur arayan
insanların üzerine
aklımı başımdan alırsın
sensiz cekilmiyor geceler
yatmışmı bilmem uyakmsın
hasretinle gecmiyor geceler
aşkın yüreğimde yara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!