yok yere
düşman olduk
biz bir birimize
oysa dünya
hepimize yeterdi
yok yere
seni beklerken gönül durağımda
önümden gönül trenlerim geçti
kar yağarken yürek dağıma
üzerimd kar boran tipi geçti
tutsak oldum kuru sevğiye
meteliye kurşun atardın
bu parayı nerden buldun
yarı tok yarı aç yatardın
bu parayı nerden buldun
değişmiş üzerindeki çulun
çantamı olop mecburen geldim
gurbetlik paran senin olsun
hep ağladım bazende ğüldüm
gurbetlik paran senin olsun
gurbeti kader yazmış anlıma
mezarları yıkıp binalar yaptılar
adını koydular kentsel dönüşüm
yapıpta büyük paraya satılar
adını koydular kentsel dönüşüm
arsaları zorla ellerinden aldılar
siz askeri darbeler diye diye
sonunda sivil darbe yaptınız
nifak soktunuz aşka sevgiye
bizi kendinize düşman yaptınız
sizden gördük işkence zulüm
yıllar sonra baktım bende aynaya
gördüğüm yüzü vallahi tanıyamadım
kaderim atlı benise kalmışımyaya
alın yazım buyumuş tanıyamadım
tanrıdan diledim ben hep dilek
bir çocuk vurulmuş yatıyor
anlında kurşun yarası
başında feryat ediyor
garip anası
azrail bilem sinsice gelir
çünkü kobanidir burası
ömrüm boşa gelip geçti
derten başka ne kaldı
aşkı ağuyla birlikte içti
derten başka ne kaldı
geçtik denizi çayları
aşkı yürekte yaşamalısın
yalanla sevda olmaz
bir gönülde kalmalısın
iki gönülde sevda olmaz
gündüz güneş doğar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!