çep delik çepken delik
yapaçağım bir delilik
çebime kurşun sıksan
yokki içinde bir metelik
kalbimi yakar aşk yarası
bir ömür saklanırdı
yar koynunda
yastık altında cehiz sandığında
yare yazılan mektuplar
kimi zaman bir tutam saç konurdu
bazen el resmi çizilirdi
terk etmek kolay
ya geri dönmek
kırdığın kalpten
nasıl özür dileyeceksin
her şey bu kadar kolaymı
evet
türkülerin yetim kaldı
sazın sustu ustam
ulu bir çınardın
türkü diyarında
ölüm yakışmadı sana
sen türkü söğlemelisin
biz aynı mahalenin çocuklarıyız
aynı derede balık tutup çimişiz
aynı sokakta top oynamışız
aynı okullara gitmişiz
aynı berberde traş olup
aynı sinamaya gitmişiz
kızıldere kızıldere
suyun akar gider dere
selinemi atarsın
sana gelen yiğitleri
hava puştluğa gebeydi
silahlar patladı patlayacaktı
kimi zaman yırtık lastik
ayakabılarla yürümüşüm
eriyen kar sularında
sırtımda çantam
koltuk altında bir tezek
ıslanan çorabımı
senin olsun servetin malın
yeterki beni rahat bırak
mutluluğa açılsın falın
yeterki beni rahat bırak
seni gürdüğüm güne lanet olsun
Dün geçe ben
oturu ta bir siğara yaktım
içime çektim dumanı tütü
o tütü ben tütüm
ve sonunda söndü
atıp yere çiğnedim
saklanbaç oynardık sokaklarda
yakar top istop yedi taş
ayak taşı ip atlardık
çelik çomak oynardık
mendil kapmaca
yağ satarım bal satarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!