Bir ateş gibi düşmüş içime
Yakar beni kara gözlerin
Bir türkü gibi dilimde
Dolanır durur kara gözlerin
Çok yorgunum vede hasta
bu bendeki can
tende emanet
bu aldığım nefes
canımda emanet
ateş yanar közde
sabahın kuşluk vakti
omuzlarında tırpan
boyunlarında mendil
ellerinde azık torbalarıyla
ırğatlar geçerdi
tepelerin ardına doğru
dünya denen bu alemden
her türlü ben çile çektim
yazımızı yazan kalemden
her türlü bela çektim
değirmen çevirir gözlerimin yaşı
sen aldın gittin benden başını
ben kaldım buralarda caresiz
akıtın hep zalim göz yaşımı
ağladım ben sensiz caresiz
sende kaldı bitün hayelerim
her yer beyaz hava ayaz
lapa lapa kar yağıyor
bıyıkları buz tutmuş kızakcıların
buz ustünde kızak kayıyor cocuklar
bense okula gidiyorum bata çıka
kar kaplamış dağları ovaları
aşk dediğin sevda
yar kalbinde güzel
aşka söylenen seda
yar dilinde güzel
anne kucağında çocuk
bu can sende emanet
neyine güveniyorsun
feleklemi yaptın senet
neyine güveniyorsun
sarılma dünya malına
Anlatık size tatlı masal
hayeldi gercek oldu
geleçeğinize açtık fal
hayaldi gercek oldu
yüreğimizdeki ince sızı
gözlerinde uykunun taze sıçaklığı
sabahlara sen küsmüsün karakız
boynunda fakirliğin ağır yokluğu
feleğe sen küsmüsün karakız
yedi kardeş yaşarsın iki göz damda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!