Küçük yaştan beridirki çekerim
Dertler dolanıyor peşime gardaş
Nefes darlığı denen derde düş oldum
Oda ağrı veriyor döşüme gardaş
Dünyada bir rahat günüm olmadı
Bu kalbimde bir ateş kor
Yanar yanar bitmez oldu
Dedim nazlı yare gidem
Bu dizlerim gitmez oldu
Dizimde kalmadı ferman
Saçının telini salıncak ettin
Şiir ninni dedin beni uyuttun
Zannetme ki bende seni unuttum
Ağlayıp ararım nerdesin anne
Sekiz yaşta beni bırakıp gittin
Gel ağlama garip bülbül ağlama
Sende benim gibi yaralımısın
Eller al geyinmiş kol kol gezerken
Sende benim gibi karalımısın
Bozulmuş evimin düzeni tutmaz
Böyle bilmezidim yalan dünyayı
Bir baktımki giden geri gelmiyor
İnsan oğlu gaflettedir habersiz
Sonunda ölüm var bunu bilmiyor
Geçirir gençlikte bütün çağları
Ayaklarım gitmez ellerim tutmaz
Bir yere varmaya nefesim yetmez
Kimseler gelipte elimden tutmaz
Her zaman vuruyor taş beni beni
Dünyaya geleli birgün gülmedim
Güzelliğine oldum hayran
Gezipte sürelim devran
Bir canım var sana kurban
Sen hep koydun zara dilber
Sevgi demek kolay değil
Eyer sorarısan benim halımı
Hastayım yatakta yatamıyorum
Yitirdim leylamı mecnun misali
Ağlayıp gözyaşım tutamıyorum
Sürünürüm sahralarda çöllerde
Gözün aç dünyaya bak insan oğlu
Nekadar cilvesi hoştur bu dünya
Aldatır oynatır ihtiyar eder
Belki akıbeti boştur bu dünya
Niceleri gelmiş nicesi gitmiş
Bütün ömrüm geçti hayınan haya
Daha kulak vermem gelen vay vaya
Başın kaldır bir bak güneşe aya
Bunları yaradan var arkadaşım
Ayın etrafında yıldızlar döner
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!