İnsan gibi yaşayıp hak yoluna varışta
Direnenler kaybetmez vazgeçenler kaybeder
Sınav olan dünyada hayat denen yarışta
Elenenler kaybetmez vazgeçenler kaybeder
İki dünyada gider günahkar sövgüsüyle
Yanmak istiyorsam aşkı anarak
Şiir yazıyorsam içim yanarak
Özelsin diyorsam zaaf sanarak
Gönlümü kırıpta vebale girme
Varlığın rabbimden bana hediye
Kuldaki aşk kula ise
Bitmez gönülde vesvese
Bu can senin canın dese
Riya olur yalan olur
Çıkar kokar dünyevi aşk
Rabbin rızası için ne yapıp ekiyorsan
Secdedeyken Allaha yalvarırken bulasın
Bunca insan içinde yalnızlık çekiyorsan
Secdedeyken Allaha yalvar ki kurtulasın
Varlık içinde yokluk çekip sıkılıyorsan
Yağmur yağmayınca barajlar dolmaz
Duygu olmayınca şiir yazılmaz
Allah’ı anmayan kalp huzur bulmaz
Her şeyi vereni anmak gerekir
Düşündün mü acep bu ömür niçin
yarabbi ıstırap bataklığında
gömülüp ölmüyor boğuluyorum
kadın denen vicdansızın ağında
neden çırpındıkça boğuluyorum
ıstırapsa yaşam neden yarattın
Bir ben varsa eğer benden içeri
Birlikte bulalım yardım et bana
Saadet yurdunun nereyse yeri
Birlikte bulalım yardım et bana
Muallâkta olan bu aciz kulu
Yasağa İlgi Duyan Kompleksine Meyleden
Kusurunu İspata Kendini Mecbur Eden
Saplanıp Bataklığa Daima Dibe Giden
Haram Tatlı Diyorsa Ben Buna İnanamam
Hiçbir Haram Tat Vermez Yalnız Tiryaki Eder
Yaşarken dini mahalde
Din kainat bense belde
Nasıl gelirim bu halde
Mahşere ben huzura ben
O son güne ereceğim
Sağdığın sabrımdı tükendi bitti
Ağlatman ömrüme canıma yetti
Yavrumun yanında onurum gitti
Yazık emeğime geçen çağıma
Karmı yağdı güvendiğim dağlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!