Şiir yürekten gelir
Ancak hisseden bilir
İnanmazsın bellidir
Şair olamaz diye
Tipim sert görünüyor
sakin bir gönülle mutlu yaşarken
estirdin yel ettin dadaşın kızı
gönlüm yatağında sakin akarken
coşturdun sel ettin dadaşın kızı
Sevgi denen bahçem kurumuş iken
Anne karnında bile yalnız yaşamaktasın
Seni besleyen cana minnetle bakmaktasın
O minnetle baktığın başlar tacı anadır
Ona dünya bir yana evladı bir yanadır
O ana değilmidir yemeyip hep yediren
Varlığın rabbimden bana hediye
Gönlün neden uzak gönlüme niye
Sorsalar son arzun dileğin diye
Görmek için yalnız sana gelirim
Yırtsaydı dikenler iki elimi
Yangın yeridir gönlüm her geçen gün yanıyor
Kül olup yok olmadan bir su döksen olmaz mı?
Sevgine hasretim ben bak yüreğim kanıyor
Sevilmek istiyorum beni sevsen olmaz mı?
Nedir görmeden sevmek anlatayım Aselim
Özün sanal sözün sanal
Duyguların gözün sanal
Şarkı olsam sazın sanal
Hayalle sevmek olur mu
Bana gel desem gelmezsin
Aç olan gönlüme gıda bulduran
Manevi sohbetten lezzet aldıran
Saadet öğretip kasvet kaldıran
Saygı uyandıran bir melek buldum
Güle benzetmekten huzur bulduğum
Sevmen için gönül verdim
gönlümü yoluna serdim
girsen cennete giderdin
giremedin nazar oldu
acı verdin aşk yerine
Her şeyin kıymeti miadı vardır
Miadı dolanın kıymeti kalmaz
Sevgiyi ve sabrı tüketen yardır
Tükenen sevginin miadı olmaz
Ateş bile üflenmezse kararır
Dil bir ise aynı soydan gelmektir
Din bir ise inananlar Ümmettir
Vatan için bayrak için can veren
Kim olursa olsun toptan Millettir.
Bir kurbanı elli kişiye satan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!