Elli yedisinde nefes kestirdi
Derdi akciğerinden bildi Muhittin
Doktorlar çareden ümit estirdi
Derdinden gül gibi soldu Muhittin
Yiğitler yiğidi baktım sal gibi
Yaşam kısa sürdü bir masal gibi
Sardılar kefene bak yasal gibi
Kendini tabutta buldu Muhittin
Öğretmen okudu zoru görmeden
Kasaplığı seçti derse girmeden
Geçmezdi komşuya selam vermeden
Mesleğinde isim oldu Muhittin
“Hazal Et”, Ankara eski Caddesi
Memnun müşteriyle doldu kesesi
Sofrasına buyur etti herkesi
Bonkerlikte namı saldı Muhittin
Hırsıza, haine çetinden ceviz
Haksıza, zalime vermedi taviz
İnadı varsa da içi tertemiz
Gözlerden akanlar seldi Muhittin
Kalp kriziyle yıkılmadı bedeni
Zalim kanser yasta koydu haneni
Acıyla anarlar gençken gideni
Üç kuzun da saç, baş yoldu Muhittin
On yıl yedik, içtik dosta doymadım
Nasihatten başka azar duymadım
Arkadaş nedir ki gardaş saymadım
Ciğerimden parça aldı Muhittin
Erdoğan gerçeği yazdı yaprağa
Bir yeri dolmaz'ı verdik toprağa
Girmem gayrı sesi çınlar sokağa
Adın anılarda kaldı Muhittin
ERDOĞAN ÇALIŞKAN 08 08 2014
Kayıt Tarihi : 26.7.2019 02:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!