MUHİT
Bir hinlik var kaderimde,
Hafif bir tebessüm edince
Enseme yapışırdı,
Yapışırdı kara bulutları.
En çokta muhittimle,
Fücur bir muhitti benimkisi
Anlayışsız,
Saygısız
Sevgisiz
Haset dolu bir muhit!
Fenafillah derdim kendi kendime,
Herkesi kendin gibi zannetme!
Güzel günlerle aramı ifsad eden
kaderdir diye zannederken meğer muhittimde.
Uzakta zannederken
Meğer dibimde,
Hodbin,
Hinlikçi
İfsadçı
Fücur bir muhit,
İbrahim Halil Özdemir
Kayıt Tarihi : 16.12.2024 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dost görünen ama dost olmayan akrabalar, arkadaşlar, çevre, hiçbir başarıyı alkışlamayın, haset eden, kurnaz, bencil
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!