Mühim Mesele Şiiri - Nihal Mirdoğan

Bir mevzudayım ey âlem, dinleyin
Çok derin mevzuya bakakaldım ben
Hem de mühim bir dert, ister binleyin
İster kıyâm edin, derde daldım ben

Meselem düşünce tüm bedenime
Aşk ile ruhumu vâr edenime
Giydiğim boyuma, belki enime
Eyvallah deyip hâle saldım ben

Aşkın kumaşını verdi üstüme
Libas dikti dışım denen büstüme
Pınar çeşmesiyle gönül testime
Çağıl çağıl akıp sevda doldum ben

Vebalini ırmak gibi döktü ya
Gözüme Tuna'dan beter baktı ya
Tarihime köpük köpük aktı ya
Vardar ovasından yeli saldım ben

Tarihi seyrimi biraz zorladım
Daha derin baktı, bir de korladım
Altay'lara çıktım,Türk'ü surladım
Belki Kafkas'ları onda buldum ben

Maziden atiye izi bulunca
Turan sevdasında sözü bulunca
Bir çoban kavalı türkü çalınca
Ozan tellerinde, sazda kaldım ben

Öyle bir sevda ki; Yunus'ca zikir
Şiir miracında demlenen fikir
Gözüme bakınca, vezinse zâkir
Taptuk dergâhından yazan kuldum ben

Mühim mevzû dedim, bilmem ki niye?
Gülnihâl'e bu aşk Hakk'tan hediye
Sevda kervanına katıldım diye
Çöllerde Leylâ'ya çıkan yoldum ben