Bu yalnızlık, yorgunluk, mühim değil.
Yolum karanlık, gözlerim körmüş, mühim değil.
Evim yıkılmış, şirazem kayıp, kavgalıyım hayatla.
Öyle bir ateşsin ki tutuşmalıyım inatla.
Bir sokaktayım, yağmurlar kurşun gibi ağır.
Kelimeler, seni tasvir etmekten utanır.
Şavkı vurur usulca, titreyerek uzanır.
Beni yalnızca, gözlerin bu akşamdan sağ çıkarır.
Evham dolmuş yüreklere, karıştığım vakitler.
Yahut gece mehtabıyla, savrulduğum denizler.
Bütün kara parçalarında, feryadımı sezenler.
Deli bilmiş ahvalimi, gönlümü görmeyenler.
Kayıt Tarihi : 3.2.2023 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Her daim esenlikte kalın.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)