(Muhiddin-i Arabi’den Şiirler: 2) Teşbih ...

(Muhiddin-İ Arabi’den Şiirler: 2) Teşbihiyet’ler

Allah beni över, ben de Onu.
O bana kulluk eder, bende Ona.

Bir halde ben Onu ikrar eder ve
Eşyadaki çokluk ve değişikliği görünce inkar ederim.

Bizden nasıl vazgeçebilir?
Ben Ona müsaade eder ve
Onu zuhur alanına çıkarırım.(*)

Hak beni yarattı ki kendisini bileyim,
Ben de Onu bilgimde var kılayım.

Bize hadis bu mana ile geldi.
“Hakk’ın maksadını bende tahkik et”.

* * * *
“Nasıl ki Hak için var olduk ve
Biz bizim için yaratıldık” sözündeki delilimiz sabit oldu.

Onun için benim varlığımdan başka çare yoktur.
O halde biz Onun içiniz,
Biz bizim için var olduğumuz gibi.

Şu halde benim için iki yön vardır.
“O ve Ben”,
Halbuki Hakk’ın benliğinin belirmesi için
“Ben” sözü yoktur.

Lakin Hakk’ın belirmesi benim vücudumdadır.
Bunun için biz Hakk’a göre kap gibiyiz.

Allah doğruyu söyler ve doğruyu yola hidayet eyler...

(*) Hafız-ı Şirazi bu nükteyi şöyle izah eder: Maşuk’un gölgesi aşıka düştüyse ne oldu? O’na muhtaç idik ve O’da bize özlem duyuyordu.

(Fusus'ül-Hikem'den.)

Ali Oskan

TEŞEKKÜRLER.........