Mühendis Şiiri - Ahmet Baris Ay

Aylaklık mühendisiyim ben
En büyük başarım en rahat yatışımdır
Her şey olacağına varır der
Banklara, çimenlere uzanırım
Mavi gök üzerine yeşil dallar boyarım
Sonra kuşlar kanat çizerler bulutlara
Seçtiğim bir buluta konar uçarım
Sonra bir kedi yanaşır
Bütün kediler ustamdır benim
Beraber kaşınırız
Tatlı tatlı
Yattığım yerden
Ölüşümün provasını yaparım
Kaç odadır kaç salondur bu koca şehir hiç bilmeden

Aşk mühendisiyim ben
Papatyalara hiç kıyamam
Varsın sevmesinler beni
Ceplerimi boşaltır
Omzumdaki yıldızları siler
Öyle aşık olurum
İmkansız değil miydi aşk
Daha da imkansız olsun diye
Bütün güzel kadınlar
Güzelliklerini borç almışlardır bilirim
İşte ben asıl o tefeciyi severim
Rujları öpemem dudaklarda
Ojeleri tutamam parmaklarda
Parfümleri koklayamam boyunlarda
Hiç bulamayacağım şeyi arar dururum
Ustamın şairliğiyle yetinir
Avunurum