Gül kokulu yürekte hicâp olur, âr olur
Âr damarı çatlarsa gönül köşkü nâr olur
Gökkuşağı misâli rengârenk bir kilimiz
Karadeniz’de horon, Erzurum’da bar olur
Oluğun birinden nûr, öbüründen kir akar
Kimi dîndâr olurken, kimi dini dar olur
Basiret nazarıyla temâşâ eden görür
Bakınca göz kamaşır, Yusufça dîdâr olur
Gönül vuslata gebe, hicran nöbetlerinde
Ümmetin kardeşliği elbet mânidâr olur
Güle su verdiğinde diken de nasiplenir
Bu yüzden gonca gülün dört yanında hâr olur
Ölümsüz tek hakikat aşktır iki cihanda
Sevdiğinin gözünde seven özge yâr olur
Saçına aklar düşer, dost yolu gözlemekten
Dağların doruğunda, yücelerde kar olur
Kökü çok derinlerde bir çınarın dalıyız
Nabızlar bir atınca millet böyle var olur
Bu dünya gurbetinde can, cananı arzular
İplik iplik çözülür, sırlar âşikâr olur
Gelin birlik olalım, aşılmazlar aşılsın
Yalnız taş duvar olmaz, birlikte duvar olur
Nöbetteki yiğitler, bir kez olsun göz kırpmaz
Yurdunu aziz bilir, aşka giriftâr olur
Sürüde bile baş var, çobansız olmaz sürü
Herkes baş olduğunda dert başa dûçâr olur
Bu memleket bizimdir, yoktur ayrı gayrımız
Vatanını sevenler, yirmi dört ayar olur
Mâziden izler taşır kanla sulanan toprak
El ele tutuşursak kutlu bir diyâr olur
Bu toprağın üstünde ne cevherler saklıdır
Kimisi okuyucu, kimisi yazar olur
Ay yıldızlı, al bayrak; şereftir, haysiyettir
Bayrak yere düşerse şehitler bîzâr olur
Yurda kast edenleri affetmez necip millet
Bu mübarek coğrafya zâlime mezâr olur
Şehâdet şerbetini içenler aşka kanar
Yorganı ak bulutlar, makamı gülzâr olur
Gönüllere tâliptir muhabbet fedâîsi
Aşk oduna yandıkça gökçe intizâr olur
Ümit kıvılcımları aydınlatır geceyi
Ceddin izinden gitsek geceler nehâr olur
Bir teknede yoğruldu kardeşlik hamurumuz
Ayrılıklar karakış, uhuvvet bahâr olur
Çabuk unuttuk dünü, sünger çektik mâziye
O muhkem kardeşliği bilmemek inkâr olur
Omuz omuza versek, sıklaştırsak safları
Geçilmez Çanakkale, çelikten hisâr olur
“Ya hayır konuş, ya sus”, dilin âfeti yalan
Kalbin ritmini bozar, kem söz inkisâr olur
Baldıran zehrinden çok daha tehlikelidir
Menfaat üzre dostluk, zaman gelir mâr olur
Vefâ yara alırsa, kündeye gelirse rûh…
İdrâkler tepetaklak, gönüller bîmâr olur
Günde beş vakit ezan okunur minareden
Gönüller aşkla dolar, kalp böyle imâr olur
Sevginin açmadığı kapı yoktur dünyada
Muhabbet nazarıyla yağız at tîmâr olur
Vefâ kalbin cilası, gören gözümüzdür o…
Kadir kıymet bilmezlik ne büyük kumar olur
İtin kadim dostluğu kemikle sınanmıştır
Yanında fıldır fıldır dönenler ağyâr olur
Kalp sevmekten yorulmaz, aşk dertlerin ilâcı
Sevgiyle beslenmeyen çabuk ihtiyâr olur
Huzura yelken açar bayrağın gölgesinde…
Yurdunu canından çok seven bahtiyâr olur
Kayıt Tarihi : 7.5.2016 19:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!