Muhayyel Şiiri - Deniz Can Kutlu

yeşil bavulumdaki yırtığa gömdüm
vişne çekirdeklerini
içimdeki şeytanın mavimtrak dumanıyla seviştim
delice

dilimi tükürdüm toprağın göğsüne
kulağıma orgazm gövdesi değince

ağzımı gecenin kireçli deliğine dayadım
sözsüz geçen sabahın son tümcesini söyledim
yamalarıma

tenimin değdiği her subjeyi yaşadım
ayaklarımı vücudu paslı bir trenle çiğnedim
yüzüm yorgun...
ellerim örümcek bacağı...

/ varlığımı
ruhumu
sabahın dört buçuğunu
magmama doğru ittim /
sıra çekirdeğime gelince...