Muhasebeci hanım Şiiri - Orhan Gündoğ

Devran senin sür sefanı gönlünce
Ye yetimin hakkını azar bas isteyince
Gün gelir çıkar senden tuzu kuru hokkabaz
Unutma ki elleri yakandadır mahşerde

Allah vermiş rızkını sömürür durur
Süründürmek işidir insana kan kusturur
Yeri sıcak karnı tok hizmeti ala olur
Unutma ki yerleri karşındadır mahşerde

Gariban maaşıdır süsü lüksü boyası
Umrunda değil belli çıksa nolur foyası
Günlük yaşam biçimi bencillik budalası
Unutma ki hesabı sorulacak mahşerde

Kibir budalasıdır üstten bakar insana
Unutmuş maneviyi tapmış belli paraya
İnsan gözüyle bakmaz fakire fukaraya
Unutma eşitlik görülecek mahşerde

Kabrisli yaşam şekli özenir saltanata
Versen yok demez belli hükmeder kainata
Gücü yetse belli ki şirk koşacak mevlaya
Unutma ki günahlar sıralanır mahşerde

Çaldın çırpdın aşırdın kimin cebine gitti
Yarın varmı bir düşün bir anda biter bil ki
Hak hukuk gözet biraz olma ibretlik biri
Unutma ki alırlar haklarını mahşerde

Uzun topuk modayla kıvırtarak gezersin
Haksızlık deryasında kan gölünde yüzersin
Hakkını isteyenin derisini yüzersin
Unutma ki hak hukuk sorulacak mahşerde