Muhâsebe-i nefis (2) Şiiri - Mevlüt Bicik

Ufak da olsa ticâretle meşgul kardeş varken
Muhabbeti menfeate dayalılar, lâ dînî’yi seçti
Bu diyârda; lâ-dînîler bile birbirleriyle yâr’ken
Kardeş zannettiklerim karşı sokaklardan geçti

Çevremdeki mürâîlerin bu ameli öyle koydu ki
Íç dünyamda thsunami oldu.Hiç güvenim kalmadı
Sûnî tebessüme/muhabbete gönlüm öyle doydu ki
Hakîkî muhabbete bile bu gönülümde yer kalmadı

Acaba? Suçum neydi ki insanlara hizmetten başka
Bu kadar haksızlığa uğrayıp hem de gördüm zulüm
Verdim kararımı artık, tekrar yelken açıyorum aşka
Ílim bahçesindeki dikenlerin arasında açacak gülüm

Koydum noktayı dünyevî ticârete, etsemde zarar
Ínşallah gelecek geçmişten, olacak daha da güzel
Geçte olsa verilmiştir artık en güzel ve doğru karar
Âileme,çocuklarıma,dostlarıma ayıracam vakt-i özel

Bir ömre bedeldir. Kırcavî’nin burada çektiği çîle
Unutulmıyacak.Gün gelecek târihler bunu yazacak
Görüp duyduğuna şâhitlik etse,Esslingen gelse dile
Vefasız / vicdansızların mezarını kendi eliyle kazacak

Mevlüt Bicik
15.12.2006 saat 17.09
Esslingen