Muhasebe Günlüğü Şiiri - Turhan Toy

Ey çocuk
Güneşi önümüze
Ay’ı sağ yanımıza aldığımızda
Bahardı
Rüyalardan uyandığımızda
Bıyıkları yeni terleyen
Ateşten gömleğe talip gençlerdik
Önce reddettik
İbrahim gibi en büyük putun
Boynuna astık yok baltasını
Her yok, alışılmışın yerle yeksanı
Her yok işkencelere açılan kapı
Ateşe atılan İbrahim’e gül bahçesi

Karanlığa yüz çevir uyan meşaleyi yak
Dur de keşmekeşliğe âleme nizam gerek
Öğrendiğini yaşa bilgelik tacını tak
Feraseti yitirme her yer tuzak her yer fak

Sonra İllallah dedik
Ortaklardan temizlenmiş bir kalple
Başucumuzda zulme başkaldırı
Elimizde mazlumiyet kimliği
Her gözyaşı perdesiz bir dua
Her gözyaşı zulmü boğan bir şua

Ey çocuk
Güneşi önümüze
Ay’ı sağ yanımıza aldığımızda
Bahardı
Çoktan çoktuk
Çoktan çok şeyi feda etmiş
Ellerimizle kimliğimizi vermiş
Makam mevki ve dünyalığa meyletmiş
Ateşi ceplerimize
Kibri yüreğimize koyarken
Burunlarımız havaya
Ellerimiz yere
Gözlerimiz süse aşina

Bilal’in nefesini taşır her ezan sesi
Üstünlük takvadadır neden burnun havada
Güvenme koltuğuna kırılır can kafesi
Hesaptan kaçış yoktur ısrar etme hevada

Dün neye karşı isek bugün bizden yansıyor
Tüm köşeler tutulmuş şeytan sirk ortasında
Münafık baş olunca eller yere bakıyor
Sınav çok mu çok çetin mümin nefs oltasında

Ey çocuk
Bugün günlerden muhasebe
Mevsimlerden bilanço
Herkes bir kez daha baksın
Tepeden kendine
Nasıl? Tepeden bakmak
Beğendin mi? Kendini
Bencede beğenmedin

Allah'ın yardımıyla zafer geldiğinde
Başınızı öne eğip
Ellerinizi semaya kaldırarak
Hamd edin af dileyin
Ve asla zulme meyletmeyin
Yoksa ateş size de dokunur