Çıktım nefis denen kara kalıptan
Doyumsuz benliği özümden attım
İnkarı ve küfrü çıkardım kalpten
Taht kurmuş şeytanı yerinden ettim
Tevhid yangınında yaktım kibiri
Varolanda buldum yüce huzuru
Yalanı, riyayı, iğrenç gururu
Derin kuyulardan aşağı ittim
Ananın karnında, kabrin ucunda
Hakkı gördüm herşeyinde hiçinde
Manalar aradım madde içinde
Sönük suretime ruhumu kattım
Aşkı aradım bir güzelin gözünde
Aşk çalarmış Karac’oğlan sazında
Aşkı gördüm Yunus Emre sözünde
Gönüller tasından sevgiyi tattım
Bizliği anlattım bana, senlere
Güllüğü öğrettim sert dikenlere
Dikildi tohumum kör betonlara
Bak, yine de dostun bağında bittim
Ezelle ebedin sonsuz arası
Düşündüm durdum hep ’’ yerim neresi? ’’
Uykudan münezzeh fikir çilesi
Yatağı, yorganı, döşeği sattım
Kayıt Tarihi : 3.5.2014 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!