Doğarsın,
Büyürsün,
Gençsin evlenirsin.
Olursun iki,
Derken üç,dört.
Nerde o tekli güzel günler diye hüzünlenirsin.
Üç ile başlamıştı sıkıntılar,ezalar.
Dört ve beşle mevcuda ilave,cefalar.
Aile içinde çoğaldıkça kafalar,
Bire dönmek için,ilk bir.,
Düşünmeye başlar.
Herkes kendi başına buyruk,
Herkes kendisini beğenir.
Beğenmezler artık ilk biri
Zira ilk birden çok,
Artık kendisine güvenir.
30.09.2000
Halil MüftüoğluKayıt Tarihi : 28.10.2008 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!