Karanlık çöktü ruha
Dile yalan dolandı
İçimizi kapladı münafıklıktan alametler
Rezil oldular kula, hakka
Ne büyük bir günah bu
Beynimizin içinde
Ruhumuzun kalbinde
Bedenimizin damarlarına indi zehir
Bu hak nasıl olur zail
İnsan ki kötülüğü kendinden
İyiliği yüce mevladan
Görür ne varsa hayatın bütün zahirinde
Utanmazlık sarmış yüreklerimizi
Rafa kaldırılmış yaldızlı kutu içinde KUR'AN
Yokmuydu bir zahmet açıp okuyan
Ar yıkıldı viran oldu zihinler
Of ne zor bunca hezaya dayanmak
Yasakla dilinden çıkan yalanları
Kes kökünden kapkara yüreği
Çizgi çek geçmişin tozlu rafına
Öyle bir tevbe et ki
Bir daha üzerine yağmasın karanlıklar
Set çek şeytanın ateş gözlerine
Gitmek son nefeste iman ile ahirete
Allahım merhametine sığındık
Yetiş bir can daha cehennemin kenarında
Kayıt Tarihi : 16.6.2006 15:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!