Muhasebe (2) Şiiri - Seyit Burhaneddin K ...

Mahşer günü mü bu gün ya Râb,
Beyazlara bürünmüş bütün cemaat,
Kabeyi kılıyorlar tahaf,
Alemlerdeki putlara ve nemrutlara inat,
Bitmiş burada dünya,
Yalnızları oynuyor her bir fert mahşeri kalabalıkta,
İman pompalanıyor boşalmış yüreklere,
Bir insan seli boşalıyor yeryüzüne dalga, dalga,
Ne ırk var ne renk,
Ne isim var ne cisim,
İstek tek,
Af et bizi ya Râb…

Biz ki asırları üst üste istifledik,
Sanki bir saniyelik olaylarmış gibi,
Hiç ders almadan insanlık tarihini izledik,
Hilelerle desiselerle,
Güle oynaya ne günahlar işledik,
Sanki nefsimizin emrinde bir köleydik,
Ne zaman ki yaş erdi kemâle,
Dizlerin dermanı gidip,
Gözlere bir perde çökünce,
Son bir gayretle koştuk Kâbe’ne,
Medet ya Râb,
Pişmanız yaptığımız bütün günahlara...

Şu aziz belde ki ne müslümanlar gördü,
Ne hatıralar gömülüdür şu topraklarda,
Halen bir uğultu gelir Uhud’dan,
Ne şehitler yatar, İslâm’ı mü’min yaşayanlardan,
Hatıralar bile utandırıyor bizi,
Emanetlerine sahip çıkamadık ki,
Bak saray kondurmuş zalimin biri,
Adeta sana nisbet eder gibi,
İnsanlarsa susmuş, korkunun esiri,
Şu yalan dünyada canlarını koruyorlar hemi..?
Sonrada elhamdülillah müslümaniz öyle mi?
Şu acizliğe bak ya Râb...

Canı veren sen, alacak sanki bir başkası,
Gelde ağlama ne hallere düşmüşüz,
Bana öyle geliyor ki,
Resulünün ölümüyle ağlamaya başlamış Kâbe,
Halende ağlıyor öylece,
Ve daha çok ağlayacağa benziyor,
Bugün kü müslümanların halini gördükçe…

Lebbeyk diye seslenenler,
Sana mı yoksa nefislerine mi sesleniyor,
Bilinmez ki,
Dillerde hep sen varsın,
Ya yüreklerde?
Lebbeyk diye bağıranlar,
Üçün beşin ticaretini yapanlar,
Kendilerini kandırıp ta,
Başkasını kandırdık sananlar,
Biz bu halimizle müslümanız öyle mi..?

Dünyada iken veremediğimiz üç kuruşun hesabını,
Mezarda nasıl vereceğiz bilinmez ki,
İşte halimiz ya Râb,
Tanıyorsun bizi bizden iyi,
Senin rahmetin o kadar sonsuz,
Merhametin o kadar büyük ki,
Yine de boş döndermiyorsun bu halimizle bizi,
Sen acı bütün ümmeti Muhammed’e,
Kalblerini irşad et, hidayet ver,
Utandırma kulluğumuzla bizi,
İhsan buyur lutfet,
Son nefeste Kelime-i Şehadet’i...

Temmuz 1999