Muhasebe Şiiri - Mecit Aktürk

Susadıkça idrâkim cehâletin çölünde
Tefekkür deryasından su taşır gönül kabım
Anlar iz’an "Mutlak kim?", "Kudret kimin elinde?"
Dil susar hayâsından Kur’ansa muhatabım.

Kirpikler el çektikçe serimde pencereden
Kâinat kitap olur, okutur satır satır
Bin şükür sökün eder bir anda hançereden
Her satır her bir hece gerçeği hatırlatır!

Nisyâna esir düşse, insan etse de inat
Dürer hiç acımadan düşlerin defterini
Deyip "fânidir dünya, ölümdür tek hakikat"
Gösterir musallayı ve kabirde yerini

Türlü nev’î olsa da günah denilen kirin
Hakk’a âsî mücrimin cürmüne tarif nâçâr.
İblis değilse şayet dostu mütefekkirin
Her fikrin iz düşümü bir sırra kapı açar.

Ey nefsim kendine gel! Kanaatte kıl karar!
Sahibisin sandığın er geç yokluğa gebe!
Gafletle geçen her an telâfisi zor zarar
Yapacak çok işin var; en başta muhâsebe!