Muharrem ve Aşure Şiiri - İlyas Demirbaş

Bugün on muharremdir; kerbela sorgulandı...
Müslümanlar; kanlı gün etrafında dolaşır...
Hazreti Hüseyinin ölüşü kurgulandı...
Bittabi; müslümanlar kendisiyle dalaşır...

Peygamber etrafında; şehadet, diriliş var...
Diriliş kurgulansa; müslüman nefes alır...
Kafiri sorgulayıp; tebliğ etmek ona kar...
Hayırlı yol izleyip; sözü yarına kalır...

Peygamberimiz dedi: Kıyameti görünce;
Elinde fide varsa, besmele çek onu dik!
Allah fırsat verirse; fide filiz sürünce,
Gördün, görmedin şükret; kalbinden nefreti yık!

Arasat meydanında; taif seyredilecek...
Kim; taş yedi şükretti ve fussilet okudu?
Cennete yol açmakmış; ona serdedilecek...
Düşünün ki peygamber, böyle ashab dokudu...

Peygamberimiz; taif yolunda köle buldu...
Onunla gitti; taif yolunda dayılara...
Köle Kur'anı duydu; peygambere sokuldu...
İki kişi; kıraat nakletti sayılara...

Kur'an okumak size; kolay sokulsun bakın;
Sizinle istişare etti mi inananlar?
Kur'an okurken; ufuk size oldu mu yakın?
Kıyamete hiç bakmaz; imanda kınananlar...

Elin vardı mı cebe? Kur'an seni sevmişti...
Sadaka ver zamana; Allah de, para cepte...
Niçin; sana inanmaz kofluğuyla değmişti?
Alçak gönüllü olmak; sırıtmalı talepte...

Müslüman; müslümanı sevmek zorunda belli...
Bilgisi az alayla; ona sunma karanlık...
Unutkanlık zilleti, seni sarar temelli...
Sokulup müslümana; Allah'a et yarenlik...

Tebliğde bulunmayı ara; bilgi akacak...
Taş yedin diye; hemen karanlık yutmamalı...
Allah kefil; rızıkta Allah sana bakacak...
Kur'ana sokulmuşsun; onu unutmamalı...

Duan; ayet ve hadis çevresinde dolaşsın!
Allah'a, peygambere yandaş olmak bu dostum...
Kafir der; çocukların inancınla dalaşsın...
Evladın da demeli; Allah yoluna koştum...

Seni sevdin değil mi; mekke, medine sende...
Aktın gittin; namazda kürsü caddeyi işler...
Musa, İsa, Muhammed; Allah'a iz sürende...
Korun; köpekler kuduz olmuştur, seni dişler...

Hazreti peygamberle uyu; uyan, rüya gör!
intikam ateşini körükleyen utansın...
kafirler müslümanı bölmektedir; neden, sor!
kalpte her zaman; tevhit nuru lütüfla kansın!