Aktı geçti, devirler, devirler...
Ağladı insan,
Güldüğü de oldu kimi zaman...
Her seferinde ilerlediğini büyüdüğünü anladı
Ya da öyle sandı
Ve taşlarla,
Ve sopalarla vurduk
Ve oklarla
Ve kargılarla delindik
Ve kurşunlarla
Ve bombalarla parçalandık biz.
Kimbilir kaçıncı kabustan uyanırsınız,
Dehşetle
Görmek istemeseniz de her seferinde
O yine sizinledir
Kaçarsınız yakalar
dökülen bizdik yerlere
yapraklar değil
saçılan bizdik göklere
kuşlar değil
sürülen bizdik sürgüne
eller değil
Sil buğulanmış yağmurları
Ve yarım kalmış rüzgarları
Kudret etrafına dağılmış
Aç kalbindeki hangarları
Müzede eski aşk fosili
Amacı ne insanlığın
Bir şeyleri paylaşmak mı
Yoksa benim bilmediğim
Toprak için düşmanlık mı
Bence hayat mucizedir
Doğduğum ne malum
Ne malum yaşadığım
Her anımın içinden geçen
Anılarım benim mi
Benim ben olduğum gerçek mi
Gerçeklerle yüzleştim işte
Darmadağın ve sessiz
İyinin iyiliğiyle ve kötünün kötülüğüyle
Katran karası gecelere göreydi
Sessizce ve tekdüzelik
Gölgelerden fırlayan kanlı ellerle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!