Baharlar olmak bilmiyor
Güneş doğmuyor
Akşamlar bitmiyor
Sabahlar olmuyor
Sensizlik bitmek bilmiyor
Yine gözlerime yaş doluyor
Ben aşka inanmazdım
Sevgiden anlamazdım
Kalbimi sana kaptırdım
Seni ölesiye sevmiştim
Nasıl sevdiğimi anlatamam
Hayat olmuş derin bir kuyu
Aşk denizinin kurumuş suyu
Mutlu olmak için bir ömür boyu
İnanıp da kimseyi sevme arkadaş
Adı var kendi yok aşka inanan
Çıkarıp atmak istiyorum
Sevda denilen urbaları
Belleğimde kalmasın
Hiç bir anı
Hiç bir özlem
Geçmişte kalan günlerden
Beyazı, yeşili, moru, pembesi,
Görmedim çiçekte böyle güzeli.
Ne bir gül ne lale, var mı böylesi?
Umudum cananım bahar müjdesi.
Açınca gönlümde kalır mı tasa?
O ilk satırları okuduğumda
Sanki heyacandan içim titredi
Resmini gördüğüm ilk o anda
Sustum kalbim durdu sanki
Yüzünü gördüğümde
Ellerini tuttuğumda
Ben doğarken bu günlerim için mi
Annemin ak sütü gibi acılarımı yudumladım
Gözlerimin karası gecenin karanlığımıydı
Dizlerimdeki ağrı ayaklarımın suçumuydu
Attığım imzanın suçlusu kalem tutan parmaklarım mıydı
Güzel gözlerim,parmaklıkların arkasında ağlamak için mi güzeldi
Attığım imzanın suçlusu kalem tutan parmaklarım mıydı
Güzel gözlerim,parmaklıkların arkasında ağlamak için mi güzeldi
Bu günler için mi umutlarıma sarıldım
YAŞAMIN SON DEMİNDE
Öyle bir gidiş gittin ki benden
Ne bir duygu ne bir his ne bir esin
Bıraktın geride senden
Yaşatmak olanaksız yeniden
Yürekleri dağlayan sevdaları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!