İçim acıyor,sen yoksunya
İçim acıyor yokluğunda
Herşey koyduğun yerde
Dün koymuşsun gibi
Bir yaz bir kış geçti
Bir ömür gibi yokluğunda….
Sevenler ölmezmiş sevgili
Ölmedim! .....
Geceler zindan
Geceler çok gece sevgili
Günler koşturmaca
Sona biraz daha yaklaşırcasına
Yalnızlıkta sensizliği yaşadım
Mahşerden sonraki dünya gibi
Yalnızlıkta karanlığı yaşadım
Ruhun çökmüş,yok olmuşluğunda
Yalnızlıkta birliği yaşadım
Tek olanın huzurunda
Bir sonbahar gecesinde
Neden kanyak içilir Bilirmisin ?
Kalem varsa, Kağıt aranır neden
Neden alaca karanlıkta
Yarı görür, yarı görmez
Bir şeyler yazılır bilirmisin
Biz, Bir ömrü üçte birdeyken bitirdik
Dünya Dünya olalı beri
Ölenler kadar öldük
Doğanlarca doğduk
Senelerimiz bir gün oldu bazen
Bir sen, Birde ben olsam
Tüm özgürlüklerin ötesinde
Sevsen sevildiğince
Yaşasan tüm anlamıyla hayatı
Bir sonbahar yaprağı versem
Yolda bir serseri görürsen
Bu sefer bak belki tanırsın
Yıllar önce bu serseri kimdi Bilir misin ?
Seni ölesiye seven
İstikbalden ümit bekleyen efendi
Bana darıldığında ,nefret edercesine
Beni sevdiğinde, ölürcesine
Kızdığında bana, yakarcasına
Sus, konuşma ve git
İçinde hasret varken kor gibi
Gözlerim bir başka aynada
Bakışlar yabancı
Saçlarım darma dağınık, ben Ben değilim sanki
Bir başkası karşımda
Nefes almak için çırpınan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!