Henüz küçücük bir kızken Muharrem
Hep hayaller kuruyordum
Beyaz atlı prensimi görürüm diye
Akşamcıktan uyuyordum
Hınzır
Bir türlü sürmezdi atları
Sıkıntıdan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?