Muhannnet Şiiri - Mehmet Ali Kepez

Böylemi yazdılar dost kitabına
Ne suya değersin nede sabuna
Bir fırtına gùnù vurdum kapına
Almadın içeri beni muhannet

Kestim umudumu hùzùnlù döndùm
Bir dulda köşede bùzùlùp dondum
Bel, bele verdiğin gùnleri andım
İnsana ders olur anı muhannet

Nasıl'da tùtmùştù soba bacası
Seksenbir yılının soğuk gecesi
Marxisttin olmuşsun cami hocası
Çok iyi tanıdım seni muhannet

Camdaki buhari silip saklandın
Samanın alevi köz olur sandın
Kepez'in gözùnde bittin tùkendin
Temmuz'da yoldaştık hani muhannet