Muhannet kapısına düşeli,
Özümüz sözümüz bilinmez oldu.
Çalındım çırpındım gayrı yoruldum,
Yorgun düştüm gurbet elde muhannet.
Muhannet dediğim zalim kullar,
Kapınızda kul mu,köle mi bunlar?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta