MUHANETİN ADI PEKMEZ
Bir köydeyiz; yatsı çoktan okunmuş,
Sokaklarsa sessizliğe bürünmüş.
Bir ev var; bir çocuk ağlıyor orda,
Bir baba ki; çoban, ekmek peşinde.
Bir anne "Yok oğlum yok kuzum" diyor,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta