Bir dünya düşlüyorum
Mert, adil ve temiz
İnsan! diye seslenince
"Buyrunuz, bendeniz ..."
Katiyen ödün vermesin adaletinden
Prangası hiç paslanmasın mazlumun,
Kırbaçladın, hukuk-u beşeriyeti !
Vurdukça şahlandı, adalet bineği !
Marazını farkeden bir bok sineği,
Ebyazı indirip, yükseltti zulmeti...
Dudağında kraterler açılmış,
Günâgûn dostluk etrafa saçılmış.
İstanbul'dan Hicaz'a olan bağcık,
Amansızca doğranıp, parçalanmış.
Emir verilmeden gedik verilmez!
Son hızla yoldan çıktığında,
Edep, ahlak yok olacaktır.
Sekülerin doruklarında,
Çok burunlar kanayacaktır.
Duvar, neden mânasızca bakıyorsun
Yoksa bana suâl mi soruyorsun
Yoksa dertleşmek mi istiyorsun
Hangimizin yükü ağır
Sende anlamsız çerçeveler
Gönlündekini dilinle neşret
Doğruyu karanlığa hitap et
Zuhurata kendini hazır et
Beşeriyetin meyvelerini terk et
Bunca fısk ile meydana gelen sanat,
Elbet kabuğundan saçar taaffünat.
Hicvetmeye tenezzül bile edilmez,
Amber, bülbül olup ötsede herzevat...
Fidanlara ilk anasuyunu veren,
Herkesin münci olarak bakıp, gören,
Fişek yatağında önce ateşlenen,
Çağları birlikte tutan, şerefli Türk.
Hâla nedir bu kaç asırlık tedenni ?
Yegane cevherime leke gelmeye
Bir bucağını bile düşman görmeye
Cihan hayvani kutbun inhisarında
Vehminin karşısında yalçın kal asın
Çamura batmış adinin nazarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!