Ah kalbim,
dayanamayacak gibi.
Bu kadar güzel bir şeye sahip olmak,
tüm dünyaya hükmetmek gibi.
Ah nefesim,
Boğazım gıcıklanıyor, sensedim galiba.
Saçlarımı döktüm biraz karşılıksız aşkında.
Aklımda sen, kalbimde sen,
Sensiz de ne yapacağımı bir bilsem.
Aşkın denklemini de çözeceğim sonunda.
Bilmem nedir bu yük,
nedir bu ağırlık.
Öylesine büyük,
öylesine karanlık.
Taşırken akar terlerim,
ılık ılık.
Açtığım bir şarkısın,
Huzurla dinlediğim.
Düşlere daldıranlardan,
Yüreği yakanlardan.
Biraz melankoliksin,
Bazen bir bakış yeter,
Tüm hisleri dökmeye.
Bazen de yanılır hisler,
Gerek kalmaz sevmeye.
Peki, görüyor musun içindeki
Bir rüzgâr gibiydin,
Hafif hafif tenime dokunan.
Bazen esip gürlerdin,
Kaskatı kesilirdim korkudan.
Ortadan kaybolurdun kimi zaman,
Bir bekleyiş değil yalnızlığım;
Yalnızlık işte, dümdüz, çaresiz.
Acılı ve sancılı bir kıvranış,
Bir yok oluş ve dik bir yokuş.
Kaç kez kaldım öylece nefessiz?
Düşündüğüm şey, sensin bakıp duvarlara;
Ne ihtişamlı dalgalar ne de sonsuz gökyüzü,
Hiçbiri... Dümdüz duvara bakarken geliyorsun aklıma,
Birden, aniden. O an nefes almak bile gelmiyor aklıma.
Daralıyorum, kaygılarım bir bıçak gibi saplanıyor karnıma,
Sonra düşünürken, düşünmediğimi fark ediyorum.
Canım seni çekiyor bazen fütursuzca,
Ama öyle sevişmek değil bahsettiğim.
Sohbet etmek yarın yokmuşçasına,
Dünyadan bir nebze kopsun bedenim.
İstiyorum ki sana sevdiğim bir kediyi anlatayım,
Aşkımın ispatı ne ki,
Kaçırdığım gözlerim mi?
İçimde yaşadım sevgimi,
Çekindim çünkü
Söylemeye sözlerimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!