Parça parça ruhlar bahçesinde
Kırık dökük hayaller meclisindeyim
Dilden çıkanın şiire düştüğü
Kalbini açanın şair öldüğü yerdeyim
Varmi susmak gibisi
Öyle bir susacaksinki
Utanacak bütün konuşanlar, bütün konuşulanlar
Öyle bir gömeceksinki zifiri karanlığa kelimeleri
Mühürlenecek tüm dudaklar
Bak geceye ne kadarda sessiz karartıyor içimi
Zor geliyor sevmek, eskisi gibi değil hiçbir şey
Koyuveriyor beni yalnızlık, gidecek yok hiçbir kapim
Kolay geliyor herkese ölmek,lakin en önemlisı bu hayata karşı direnmek
Kim biliyor ki adaleti, burası çoban sürüsünden bir memleket
Başa bela oluyor millet,sevmek başlı başına bir eziyet
Ne gitmek kolay gelir ne kalmak, önemli olaran yaşamaya hasıl olmak
Sarmaş dolaş yatıyorum cümlelerle
Sırt sırta kalkıyorum kelimelerle
Düşündükce seni yaziyorum sayfalara
Ağladıkça seni karalıyorum kağıtlara
Kağıt en büyük sırdaşım
Gerektiğinde canını veren
Okadar Güzel
Uzun uzun ağladım kapinda yar
O gamzen kaldı aklımda
Susarak anlattıklarin var ya
Destan olmuş, hafizamdan gidesi yok
Unutasım var yine bugün
Seni, geçmişi, geçmemişi
Dönüpte bakasim var bir başkasına
Ama bulamamaktan korkuyorum aşkı, sevgiyi, gerçek sevgiliyi
Tekrar sevesim var, herşeyi kenara bırakıp
Yine senin gözlerin çıkar, onu değil seni severim diye korkuyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!