Muhammet Pınaloğlu Şiirleri - Şair Muham ...

Hiç gitmedim, büyük şehre
Şarkılarda şiirlerde, dinledim kaç kere
Bir fırsat doğdu içime
Gitmek istedim, büyük şehre.

Büyük şehrin adı İstanbul

Gönlüm açiktir herkese severim,
Yalnizligimda onlari beklerim,
Bu benim alim yazim bilirim,
Yalniz yasmak, benim kaderimmis.

Kalem düsmez elimden biran olsun,

Söylemek, söylemek istiyorum
Sana varamıyorum
Seni arıyordum, aradım
Senin sevgini seviyorum

Hal hatır sorarsın

İsterdim beni kapıda karşılayan biri olsa diye
bir türlü olmadı hayallerim hep gitti boş yere
kimse anlamaz kimse sormaz hasretim o seneye
hatırladıkça hep kahroluyorum ama boş yere.

Nasıl kadere sahipmişim

Bebeğim Şeniz Pınaloğlu Doğramacı’ ya

Biz cumhuriyet çocuklarıyız, yaşama sevincini yaşatıyorduk hayatımız da.
Aylar dan bir gün bir bebek doğdu. O bebek yaşadıkça bize sevenlerine güç, cesaret verdi. Büyüdükçe sardı kollarına. Milenyumun gençlik ateşi şimdi Cumhuriyeti yaşatmak için okuyor, okudukça Milenyum çocuklarına yol gösterecek.

Tanımadığın insanlar uzak şehirlerden gülümseyerek el sallayacaklar. Rüyaların da Meleklerle konuşacaksın, anlayacaksın ki hiç bir şey uzak değildir, aslın da şöyle bir bak Hisar kalesine, içinden sessiz bir nefes çek işte o an sana gülümsüyor aradığın cevap yanı başında.

Sayende kapıldım aşk seline
Aldı götürdü el diline
Saldın beni yerlere
Haydi, üzme, küsme, kaderine.

Düşmüşüm senin aşkına

Mutluydum seninle olduğum için
o bir saat
ikram ettiğin bir bardak çay
aşkımın yeniden filizleneceğini gösterecekti
ben bir tarafta sevinirken
bir tarafta üzüleceğimi bilmiyordum

Arıyorum seni her gün
Benimle konuşacaksın elbet birgün.
Aradım seni ulaşamadım yoktun bugün
Konuşmak isteyeceksin benimle bütün gün.

Aşkımız bir başka bahara mı kaldı

Bir düşünce ile sen
bir kelime söylesen
bu kalp buruktu sana
bir anlayış göstersen.

Kişiliğine güvenirsin

Senden sonra
o aşkımız, seven kalbimiz yok artık
aşkımız, kasırgalara
tayfunlara, dalgalara yenildi.

Senden sonra