Ben viraneyim bu alemde terkedilmiş bir o kadar da dışlanmış,
Umutları kaybolmuş bir insana ne verebilirki terketmeselerdi
Asıl ben kaçıyorum bu kalabalıktan insanlardan
Enkazın altında aman dilemem asla, ben tercih ettim bu yanlızlığı.
Yalnız bir köşe başında mutluyum ben, ilişmeyin bana
Bilmezdim güneşin doğmadığı an yaşayacağımı
Hayatımın devam edip nefes alacağımı,
Yaşamak ne olduğunu güneşin batışında öğrendim
Doğuşunu umut etmeden, yaşamayı güneşsiz
Bazen güneşin doğduğunu sanıyor pencereye koşuyorum
27/11/2000 06: 10
Bilmiyorum bazen korku salıyor yüreğim,
Bazen kaldıramaz oluyor bu sessizliği,
İçimde, ürkek ceylan ürpertileri, fısıltıları dinliyorum
Derinlerden geliyor çığlık sesleri ve anlıyorum yalnız değilim
Bu karalıkta, buhranda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!