Muhammet Günay Şiirleri - Şair Muhammet ...

Usul usul geçiyordu aslında zaman
Bir köşede kalmışlığın ağıdıydı bu
Hayatın her köşesinde sızı bir aman
Belkide dolan çilenin miadıydı bu

Her kare kesik kesik her kare yok gibi

Uzak bir yoldaydı yürüdü geldi

Ümitle yoğrulmuş acı bir seldi

Yüreğimde esen bir poyraz yeldi

BAŞLIK BİZİZ



Ayın gölgesi düşmüş denize

Tohum tuhum saklı içimde her iklim
Çollerde kum oldum ben tepe tepe gezdim
Niyetim haktı hatalara çiçek açtım
Bükülmiş belim içimde sızı fokurdar

bir yol bildim ona inandım ve yöneldim

Uzaktadır bilemez

Gönül onu silemez

Olsada ana gibi

Saat gecenin dördüne kondu geçti
Benimde aşkta miadım doldu geçti
Herşeyim,baharımdı aydınlığımdı
O yar yüreğime bir kor koydu geçti

Aşık idik aşkımızla düştük dile

Kapını girişinde boş bir askılık
Odanın en ücra köşesinde ben varım
Hayatım yalnızlığının tam ortasında
Umutlar öyle bir oltaya gelmişki sorma
Ha kaçtım kaçacağım
Acı veren çırpınışlardayım

Köre aşık olurum
Aşkımla kör olurum
görünce kor olurum
kul işine kanmam ben

Laf ile çıkmam yola

Bak bir güneş daha doğdu batmak üzere.
Ve bir ay ve bir güneş ve bir ay bir güneş
Zaman geçiyor durmadan bitmek üzere
Ve bir yağmur bir ben birde gece keşmekeş

Bilmezsin gecelerin adamı olmayı

Ufukta bir parıltı düştü gözüme
Sanki herşeyin başlangıcı orada
Yavaş yavaş ilerledim gördüğüme
Meğer yalan dünya kurulmuş ufukta

İlerledim ilerledim hep boşuna