Saçlarının karasında tutunmak vardı hayata
Gözlerinin maviliğinde açılmak uçsuz bucaksız denizlere
Tüm emsalsiz acılara ve dertlere
Ellerin adına katlanmak
Kısacık bir bahtiyarlık uğruna...
Dünyanın bütün hüzünlü dikenlerine inat
Düşerim bir gün yere
Bir daha kalkmamak üzere
Son bir nefes kalır, dünyaya dair
Verilir gider..
Kala kala benden geriye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!