Ben görmüyorum ama sen resim çiziyorsun.
Ben duymuyorum ama sen şarkı söylüyorsun.
Ben buz parçasıyım ama sen güneşsin.
Ben yerin mavisiyim sen göğün.
Sen benken, ben sen oluyorum.
Ben senken, sen ben oluyorsun.
Elimden geldiğince değil,
Kalbimden geldiğince sevdim seni.
Bu yüzden izledim sayfa sayfa gözlerini,
Tek bir kelime yazmadan.
Sensizliği hatırlatıyor her şubat akşamı.
Hiç bilmezdim senden önceleri,
Meğer ne de çok akşamı varmış Şubat'ın.
Sensizlik aydınlanmıyor görmeden güneşi.
Meğer ne de çok akşamı varmış Şubat'ın.
Bir gökyüzü çizdim.
Gözyaşlarım yağmur, kirpiklerim gece oldu.
Gözlerim ressam, gözlerin tuvaldi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!