Sessizliğe bürünmüş bir akşam daha,
Kalbim sensizliğe alışmaya çabalıyor.
Bir rüzgar eser gibi geçtin hayatımdan,
Ama izi, içimde hâlâ yankılanıyor.
Gözlerin gözlerimde, sesi kulaklarımda,
Beyazın güzeliğine kanıp siyahtan sapmayacan
Seviyom diye götünü başını salamiyacan
Ben seviyom diyosan önce adam olacan
Adam gibi sevecen, Babaa gibi kolayacan
Düşüncen net olacak, sözünden dönmeyecen
Bir gece vakti kılınacak cenaze namazı,
Sessizliğe bürünür gökyüzü, susar ayazı.
Ay yıldızla konuşur, yürek titrer hafiften,
Bir dua yükselir semâya, tam kalpten.
Omuzlarda taşınır bir ömrün son seferi,
Sessiz bir sabah, yağmurun altında,
Ellerinde umut, tamirci başlar işe.
Kırık parçalarla örer hayallerini,
Her vida, her somun, hayatın sırrı sanki.
Pas tutmuş kapılar açılır usulca,
Aşkla başladım her yeni güne,
Gözlerinin içinde unuttum dün’ü.
Bir gülüşün yetti beni kurmaya,
Kalbim seninle yeniden büyüdü.
Özlemin, geceleri uzun kılar,
Sevdan ile başladi bu yalan yollar
Rüzgar gibi eserdi kalbimde
Sen ilk görüşte aşk misali desende
İçimdeki deniz kabarıyor her seferde.
Sustu gönlüm bir ömürlük temende
Yeşildi gözlerin, bir bahar kadar serin,
Bir bakışınla uyanırdı içimde derin.
Gecenin sessizliğinde adını andım,
Rüzgârla fısıldadım: “O da yeşildi, sandım.”
Yeşil bir umutla çıktım yola,
Yeşil bir sessizlik çöktü üzerime,
Bir orman gibi kalabalık içimde.
Sözcükler, yaprak yaprak düştü dilimden,
Sen gittin, ben sustum derinden.
Yeşil bir hüzün sarmış göğsümü,
Rüzgarın denize estiği gün gibisin
Kalbimde yosun tutmuş bir iz gibisin
Severken bile kırmışsın sessizce
Oy felek, ömrümü almışsın gizlice
Sanki bir sigara misalisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!