gidemiyorum seni bırakıp,
hayata sadece sensiz bakıp
bu diyarlardan sensiz kalkıp
açamıyorum yeni bir sayfa
geçmiş sayfaları karalayıp,
sensiz kalan günlerimi sayıp,
Ben seninle anlaşamıyorum;
ben seni seviyorum diyorum
sen hava cok guzel diyorsun
ben hava seninle guzel diyorum
sen cok sicak diyorsun
ben askindan yanıyorum diyorum
Sabah gün doğarken usulca,
geride uykusuz geceler şahit kalır,
ışıl ışıl parlayan yıldızlar terkederken dünyayı,
kalpleri İNCİNMİŞ insanlara elveda der,,
Yeni bir gün, yeni bir umut doğar dünyada,
ardında yıkık ümitlere hayallere rağmen,
Son demlerini yaşıyoruz hayatın
Kelimeler kifayetsiz kalıyor dudaklardan çıksa bile,
Anlamazlar azizim kalbimizden geçenleri,
Güneşin doğuşunu bilmeyenler batışını romantizm sanarlar,
kimseye ne bir sitemim var ne de şikayetim.
Sadece mevsimler değişti...
Ağaçtan yere düşerken yaprak,
sessiz sessiz ayrılıyordu.
Artık geri dönemeyeceğini bile bile,
son kez bakıyordu arkasına...
Hayat bulduğu yere veda ediyordu gözleri,
hoşçakal bile diyemiyordu dudakları,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!