Yaşamak ile ölmek arasında bir mekik dokuma biçimi olan istemsiz nefes alış verişin dışında herhangi bir şekilde hayata tutunmaya çalışmayan, bu keyifsiz yolculuğun ne zaman biteceğini merak eden bir adam..
Geçen sesini anlattığım bir şiir vardı.
Tam 14 satır 86 hece
Hiç bilmeyeceksin.
Bir şiirde gözlerini nakış nakış işledim bulutlara,
Bir başkasın da kokunu emanet ettim rüzgara,
Hiç bilmeyeceksin..
Sigaranın genzimde bıraktığı iğrenç tadı hissediyorum.
Havanın soğukluğunu,
Kelebekleri uyuttugum tenimde hissediyorum.
Ama içim üşümüyor.
Var olan herşey dışarıda oluyor.
Dışarıda insanlar var biliyorum,
Size bir sır vereyim
Kelebekleri sevmiyorum
Sinirlerimi bozabilecek derecede güzeller.
Her birine tek tek savaş açabilir ,
Ordu kurabilir, binlerce cephede savaşabilirim.
Sıcak yaz günlerini de sevmem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!